ปัญหาการศึกษาไทยที่เกิดจากผู้บริหารโรงเรียน 1

          ปัญหาการขาดความรับผิดชอบต่อนักเรียน
          ผู้บริหารโรงเรียนเป็นอีกต้นตอหนึ่งของปัญหาการศึกษาไทย ความรับผิดชอบต่อนักเรียนในองค์รวมนั้น นับได้ว่ามีน้อยมาก การเป็นผู้บริหารโรงเรียนที่ดีนั้น อันดับแรกต้องนึกถึงนักเรียนเป็นสำคัญ นักเรียนจะได้รับอะไร ก็ขึ้นอยู่กับนโยบายของผู้บริหาร แล้วสั่งการลงมาถึงครู หากได้ครูอาชีพแล้วก็ดีไป แต่หากได้คนที่แค่มาทำอาชีพครู ผู้บริหารโรงเรียนก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้ นอกจากนี้ หากไม่ว่าการกระทำของตนเองส่งผลเสียต่อนักเรียน ไม่ว่าจะทางตรง หรือทางอ้อม ก็ไม่สมควรที่จะเป็นผู้บริหารอีกต่อไป
          ดังที่เคยกล่าวมาแล้วว่า ครูที่ละทิ้งหน้าที่ของตนเอง ผลเสียก็จะตกอยู่กับนักเรียน เป็นเรื่องที่รับไม่ได้อย่างมาก ที่คนเป็นครูสามารถปล่อยละทิ้งนักเรียนโดยไม่สนใจใยดี ตัวอย่างของครูศิ ที่โรงเรียนบ้านดอน ก็เป็นตัวอย่างของการละทิ้งหน้าที่ของครู แต่ว่าคนที่ต้องรับผิดชอบต่อนักเรียนไม่แพ้กัน ก็คงจะเป็นผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านดอน ที่รับครูศิไปทำงานโดยไม่ได้ถามไถ่เลยว่า ครูศิตอนนั้นทำงานที่ไหนอยู่ สอนหนังสือหรือเปล่า ลาออกแล้วหรือยัง แล้วลาออกเมื่อไหร่ หากผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านดอนได้ถามคำถามเหล่านี้ แล้วสอบถามทางโรงเรียนเดิมของครูศิ ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านดอน ก็คงจะทราบ และรู้ว่าควรจะรับครูศิเข้าทำงานได้เมื่อไหร่ หากเป็นอย่างนี้ ผลเสียที่เกิดขึ้นต่อนักเรียนก็คงจะไม่มี ขึ้นชื่อว่านักเรียนแล้ว ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนที่ไหน ก็คืออนาคตของชาติบ้านเมืองทั้งนั้น การกระทำที่ทำให้นักเรียนเสียหาย ก็เหมือนกับการกระทำที่ทำให้บ้านเมืองเสียหาย แล้วอย่างนี้ การศึกษาไทย เมืองไทยจะเป็นอย่างไร อีกตัวอย่างหนึ่ง ก็มีครูสมมุติว่าชื่อ นาฬิกา ณ ตาดำ ได้มาสมัครเป็นครูที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง หลังจากที่โรงเรียนรับเข้าทำงานแล้ว อีกไม่กี่วันก็ไม่มาทำงานอีกเลย ปรากฎว่าได้ไปทำงานเป็นครูอัตราจ้างที่โรงเรียนวัดสันมูล(ชื่อสมมุติ) อำเภอสารภี เชียงใหม่ ลักษณะเช่นนี้ก็คล้ายๆกัน คือเป็นได้แค่คนที่ยึดอาชีพครู เวลาสมัครงาน ก็จะสมัครหลายๆที่ ถึงแม้ว่าได้ทำงานแล้ว หากมีที่อื่นเรียกแล้วคิดว่าดีกว่าก็จะไปทันที ปล่อยให้ผลเสียตกอยู่กับนักเรียน ผู้อำนวยการโรงเรียนวัดสันมูล ก็นับได้ว่าเป็นคนที่ทำร้ายนักเรียนทางอ้อมอีกคนหนึ่ง
          จากตัวอย่างข้างบนจะเห็นได้ว่า การกระทำต่างๆของผู้บริหาร หรือผู้อำนวยการโรงเรียนนั้น สามารถทำร้ายนักเรียนโดยอ้อมได้เช่นกัน การรับครูอัตราจ้างนั้นไม่ผิด แต่การส่งเสริมให้ครูละทิ้งนักเีรียนนั้น เป็นสิ่งที่ขัดต่อการเป็นผู้บริหารโรงเรียนอย่างสิ้นเชิง ดังนั้น ปัจจุบันนอกจาก จริยธรรมของครูที่ตํ่าลงแล้ว จริยธรรมของผู้บริหารโรงเรียนในลักษณะนี้ก็ตํ่าลงด้วยเช่นกัน ใครที่ทำร้ายเด็กไทย ก็เหมือนทำร้ายเมืองไทยด้วยเช่นกัน